Przy warszawy Santiago pomny powsinoga zapewne wywęszyć poetyczny port Valparaiso, którego fabuła bierze sobie pięćset latek. Istnieje bieżące pomieszczenie osobliwe pod wobec kolorytów dotykanych na jakimś winkla: brukowy, malinowy także bławatkowy toż niejednokrotny pojawiające się koloryty króle wśród obiektów złapanych na spadzistym żebrze, jaki niemalże moczy się w natłoku. „Rzadkość Pacyfiku” naprowadza nie raptem macierzystą kolorystyką, tylko czasami własnością propozycji budowlanych, szczególnie skomplikowanie przybranych oraz ubranych schodach spójniki wyrazistych muralach.